Update: He Did It!
Karel Sabbe heeft zichzelf overtroffen door de Barkley Marathons uit te lopen. Met nog maar zeven minuten op de klok heeft Sabbe het voor elkaar gekregen om de “meest uitdagende ultraloop ter wereld” binnen de 60 uur te voltooien. Het was een zenuwslopende race, waarbij vrienden, familie en supporters hun adem inhielden in afwachting van Sabbe’s aankomst.
Opmerkelijk genoeg zijn er nog twee andere deelnemers erin geslaagd om de 5 lussen van 32 km, met in totaal 18.000 hoogtemeters, binnen 60 uur te voltooien. De Franse loper Aurélien Sanchez ging er met de overwinning vandoor, terwijl de lokale held John Kelly als tweede eindigde. Slechts 15 ultralopers hebben in de afgelopen 35 jaar de race voltooid, waardoor de prestatie van Sabbe en zijn mede-lopers des te indrukwekkender is. De laatste finisher was in 2017, dus het is duidelijk dat de Barkley Marathons geen eenvoudige uitdaging is.
De 34-jarige Karel Sabbe, tandarts en één van de beste ultralopers ter wereld, gaat opnieuw deelnemen aan de beruchte Barkley Marathon, een race van ongeveer 100 mijl (161 km) – er wordt geen specifiek parcours gevolgd – door de wildernis van Tennessee, VS. Vorig jaar ging het mis tijdens zijn vierde ronde, waardoor hij zijn doel om te finishen niet bereikte. Dit jaar keert hij echter terug met één intentie: de 16e finisher worden. Tijd voor een interview.
“Ik heb unfinished business met de Barkley Marathon”.
Hoe zijn aanpak en trainingsregime eruit ziet, wat hij als grootste uitdagingen ziet en waarom hij deze keer wel denkt te slagen, onthult Sabbe in dit interview.
Lees Karels beruchte raceverslag van vorig jaar in deze Instagrampost.
over De Barkley Marathon
De Barkley Marathon is een ultramarathon trailrun die jaarlijks plaatsvindt in Tennessee, VS. Hij wordt beschouwd als een van de zwaarste ultramarathons ter wereld vanwege de ruige omstandigheden en extreme eisen aan deelnemers. De race bestaat uit vijf “loops” van elk ongeveer 32 kilometer, met een totale afstand van ongeveer 160 kilometer. Het parcours is bezaaid met steile beklimmingen, dichte begroeiing en moeilijk begaanbare paden – als die er al zijn. Het navigeren is ook een uitdaging omdat er geen gemarkeerde route is en geen kaarten of GPS-apparaten zijn toegestaan. De race heeft een streng sollicitatieproces en slechts 18 keer slaagden één of meerdere deelnemers erin om de race te voltooien sinds de eerste editie in 1986. Jared Campbell slaagde maar liefst drie keer in het opzet, de laatste finisher dateert al van 2017.
Dag Karel, je deelname aan de Barkley vorig jaar deed veel stof opwaaien. Je nam een verkeerde afslag en raakte totaal gedesoriënteerd. Met als gevolg dat je de race moest staken. Wat motiveert je om toch opnieuw deel te nemen?
Dat kan ik in twee woorden samenvatten: unfinished business. Ik trok tweemaal naar Tennessee met de intentie om te finishen en ik was niet tevreden met minder. Vorig jaar ging het 3,5 rondes goed, maar liep het toch mis. Die teleurstelling heeft me nog lang achtervolgd waardoor ik de rest van het jaar geen wedstrijden – behalve de Marathon du Mont Blanc op uitnodiging van Polar – heb meegedaan.
42K + 2540 hm
Maar de Barkley is een ongelooflijke ervaring. Elke keer leer je tijdens je training meer over jezelf, je mindset en hoe je een sterke atleet en persoon kunt zijn. Als je het vergelijkt met een FKT (i.e. Fastest Known Time, een snelheidsrecord voor een hardloop- of wandelroute), kun je daar een voorspelbare planning maken en uitvoeren, maar de Barkley is zo verrassend en uniek dat het een enorme aantrekkingskracht heeft om eraan deel te nemen.
Ten opzichte van vorig jaar voel ik me fysiek fitter dan ooit, en ben ik mentaal wellicht ook veerkrachtiger dan ooit. Ik heb enorm veel geleerd uit mijn vorige twee deelnames en ga dan nu ook alles op alles zetten om te finishen. Ik ga niet voor de “fun run” of voor 4 loops, ik ga om te finishen. Derde keer, goede keer, zeker?
Wanneer heb je de draad met trainen terug opgenomen en hoe zag je trainingsregime eruit?
Na de vorige editie heb ik het een halfjaar rustig aan gedaan. Ik maakte een lange reis gemaakt door Amerika met mijn gezin en het deed deugd om niet voor dag en dauw te moeten opstaan om nog wat kilometers te malen. In september heb ik mijn trainingen hervat met twee maanden van traag volume gevolgd door nog een blok van twee maanden met interval training om mijn plafond te verhogen. De laatste twee trainingsmaanden zijn dan vooral gericht op hoogteverschillen en hoogtemeters.
Het idee van mijn trainingsvoorbereiding is om de hellingsgraad van de doelwedstrijd te evenaren tijdens de training vooral. In het geval van de Barkley is dat gemiddeld 20% van stijgen en dalen. En dat is ook effectief wat ik gehaald heb. Soms op de asfalt omdat je dan hard bergaf kan lopen, zonder het risico te lopen om je voet om te slaan. Soms op gelijkaardig Barkley terrein met losse bladeren, losse taken en braamstruiken waarbij je dan extra moet opletten hoe je je voeten zet.
Heb je voor deze trainingsperiode iets anders gedaan dan in de vorige twee?
Ik ben voor het eerst op trainingsstage geweest! Zoals de echten! (lacht) Het probleem in Vlaanderen is dat de hellingen hier slechts 30-35 meter hoog zijn. Tijdens mijn vorige deelnames merkte ik dat de lange afdalingen zwaar waren voor mijn bovenbenen. Ik had wel het volume getraind, maar 30 seconden afdalen is iets anders dan 20-30 minuten afdalen tijdens de wedstrijd. Daarom ben ik een week naar Gran Canaria getrokken, zoals wielrenners dat doen, om hoogtemeters te maken en liep ik er heuvels van 500-600 meter op en af.
Heb je ook op je voeding gelet tijdens je voorbereiding?
Zeker. Ik heb mijn dieet tijdens mijn interval trainingsblok een beetje bijgeschaafd en extra op mijn calorie-inname gelet omdat ik vond dat ik een klein beetje te zwaar was. Sindsdien probeer ik voldoende te eten, herstelshakes te drinken en genoeg te hydrateren tijdens de trainingen. Ik geloof in een gezond en evenwichtig dieet en schenk er extra aandacht aan dat ik voldoende voedingsstoffen binnenkrijg.
Hoe combineer je een dergelijke uitdaging met andere aspecten van je leven, zoals werk en familie?
Ik accepteer dat mijn trainingen niet 100% perfect hoeven te zijn, zolang ik maar niet geblesseerd ben en me goed voel. Ik train liever duurzaam, zodat ik mijn vrouw en zoontje nog kan zien. Op die manier vermijd ik dat ik theoretisch gezien de perfecte voorbereiding heb gehad, maar mentaal vermoeid aan de start sta.
Kijk, het is nu eenmaal zo: fysiek en mentaal welzijn staan nooit los van elkaar. In de praktijk probeer ik vaak overdag te trainen en schrap ik afspraken in mijn tandartspraktijk om ’s morgensvroeg of ’s avonds thuis te kunnen zijn. In het weekend doe ik ’s ochtends lange duurlopen.
Welke uitrusting neem je mee tijdens de Barkley Marathon? Wat kun je niet missen tijdens een ultramarathon?
Het is belangrijk om te beseffen dat de Barkley, net als elke ultramarathon in de bergen, plaatsvindt in de wilde natuur en dat je geen trackers of elektronica hebt om op terug te vallen. Je moet dus volledig op jezelf kunnen vertrouwen en daarom is het cruciaal om noodkleding mee te nemen, zoals een donsjasje, regenkleding en zeker ook een nooddeken, voor het geval het weer omslaat. Ik geef er de voorkeur aan om te veel materiaal bij me te hebben in plaats van te weinig. Dit heeft zich tijdens de Barkley al bewezen toen andere atleten moesten terugkeren naar het kamp door onderkoeling, terwijl ik dankzij mijn grotere rugzak op temperatuur bleef en de wedstrijd kon voortzetten.
Wat is de belangrijkste les die je hebt geleerd uit je laatste Barkley-ervaring?
Ik weet nu veel beter hoe het parcours in zijn werk gaat, zodat ik erop kan inspelen. Mijn tactiek is om zo kort mogelijke tussenstops te maken tussen de loops. Dus niet stoppen, pauzeren, of ‘tjolen‘. Altijd aan een goed tempo voortdoen en zo efficient mogelijk navigeren.
Wat denk je dat de grootste uitdaging zal zijn dit jaar? En heb je al een plan van aanpak?
Dat is moeilijk om in te schatten. Dat kunnen de weersomstandigheden zijn: regen, sneeuw of vooral mist, want dan wordt navigeren heel moeilijk. Het kan natuurlijk ook zijn dat ik in de eerste lus mijn enkel omsla en de volledige marathon hinkend met een pijnlijke enkel moet proberen uit te zitten. Onmogelijk dus om te zeggen wat de grootste uitdaging zal zijn, maar laat dat nu eenmaal zijn wat de Barkley zou interessant maakt.
Een game plan heb ik zeker: ik noteer alle mogelijke obstakels op voorhand en bedenk de juiste reactie. Door op deze manier vooruit te denken, kan ik moeilijke situaties anticiperen en voorkom ik onverstandige beslissingen als gevolg van slaapgebrek of koude op het moment zelf. Ik kan altijd terugvallen op mijn vooraf bedachte oplossingen, zoals “Als ik verkeerd loop, dan zal ik zo reageren” of “Als er mist opkomt, zal ik deze weg naar de boeken volgen.” Kortom, ik probeer altijd voor alles een oplossing te bedenken in mijn hoofd voordat het zich voordoet.
Hoe herstel je na zo’n zware race en hoe lang duurt het voordat je volledig gerecupereerd bent?
Dat hangt af van hoe het gaat met mijn 5 loops en of ik deze succesvol kan voltooien. Hoe dan ook, deze zomer heb ik ook nog een recordpoging op de Pacific Crest Trail gepland staan. Mijn herstelplan omvat ongeveer twee weken rust, gevolgd door een week skiën – wat ik als een “impactloze” sport beschouw – en dan kan ik mijn trainingsregime hervatten. In deze drie weken staan slaap en gezonde voeding centraal en zal ik ook een bezoek brengen aan de kinesist om alles weer op één lijn te krijgen en klaar te zijn voor het volgende hoofdstuk van het jaar.
Heb je tips voor andere hardlopers die geïnteresseerd zijn in extreme uitdagingen?
Belangrijk is dat je deze race echt zelf wilt doen en dat je intrinsiek gemotiveerd bent. Het is zo’n extreme uitdaging dat het niet verstandig is om alleen maar indruk te willen maken op anderen of om te laten zien wat je kunt. Want wanneer het echt zwaar wordt, vallen deze motivaties weg en is de kans groot dat je opgeeft. Kies dus een doel of een race die bij jou past en die je aanspreekt, qua type of locatie, de rest komt vanzelf. Schrijf je niet lukraak in voor de meest extreme uitdaging alleen om te kunnen zeggen dat je het gedaan hebt, want dan kan je al snel de klassieke atleet worden die opgeeft zodra het moeilijk of pijnlijk wordt.
Bedankt, Karel Sabbe & veel succes!
Als je dit bericht leuk vindt, vergeet het dan niet te delen, zodat anderen het ook kunnen vinden.
Of geef het een duim omhoog!
Ik vind dit artikel leuk
Bedankt!
Hou er rekening mee dat de informatie in de Polar Blogposts het individueel advies van gezondheidswerkers niet vervangt. Raadpleeg je arts voordat je aan een nieuw fitnessprogramma begint.
