Om zich te kwalificeren voor de Olympische Spelen van Parijs moet Jill Holterman de Amsterdam Marathon lopen in een tijd van 2.26:50, of in de top 5 eindigen. De atlete uit Zaandam heeft een persoonlijk record op de marathon van 2:28.18 en was onderweg naar meer, tot ze te maken kreeg met een vervelende kuitblessure. Afgelopen weken liep ze in Sankt Moritz weer week in week uit meer dan 150 kilometer. Ze vertelt over haar blessure en hoe ze weer in topvorm in Amsterdam denkt te staan.
Begin juni scheurde Jill haar kuitspier in de laatste 500 meter voor de finish bij een 5 kilometer wedstrijd in Wenen. Ze dacht dat het kramp was, maar tijdens het trainingskamp in Font Romeu bleek dat er toch schade was. Daar was ze helaas beperkt tot alternatief trainen op de crosstrainer, fiets en in het zwembad. Aan het einde van deze stage kon ze weer een eerste duurloop doen. ‘Na een blessure bouw ik eerst mijn rustige duurloop op tot 75-90 minuten voordat ik tempo’s toevoeg. Prioriteit is dan mijn algemene belastbaarheid verbeteren. Als dat goed gaat dan voeg ik wat versnellingen toe. Bijvoorbeeld 10 keer een minuut.
- Naam: Jill Holterman
- Leeftijd: 32 jaar
- Trainer: Gerard van Lent
- Persoonlijk record marathon: 2:28.18
- Volgende wedstrijd: TCS Amsterdam Marathon 15 oktober 2023
- Favoriete horloge: Polar Pacer Pro
Hartslag als parameter voor vermoeidheid
Gerard van Lent, Jill’s trainer zet 1 à 2 wekelijks een intervaltraining op het schema en één keer een lange duurloop, soms met tempoblokken erin. Daarnaast traint ze nog 2 à 3 keer alternatief, maar nu het aantal kilometers per week steeds verder toeneemt, heeft ze het alternatief trainen geschrapt. ‘In de eerste weken van mijn trainingsstage in St. Moritz was ik wel erg enthousiast begonnen, ik dacht: nu gaan we ervoor! Eigenlijk zeiden de parameters als hartslag al meteen dat het wat te gek was wat ik deed en een paar dagen later kreeg ik ‘m ook terug. Nieuwe prikkels, meer duur, meer tempo’s en dan ook nog de hoogte. Ik was echt heel moe. Meestal merk ik dat als mijn hartslag niet zo omhoog wil, en ik minder goed kan pushen. Dat is voor mij een teken om even wat gas terug te nemen. Maar deze keer, op hoogte, was mijn hartslag snel te hoog.’
‘Mijn lichaam was na de blessure niet meer zo efficiënt’
Ik was gewoon leeg na een lange duurloop, het was net alsof mijn lichaam nog niet zo efficiënt was met het gebruik van energie in die duurlopen en mijn tank sneller leeg was. Ik moest mijn lichaam weer langzaam laten wennen aan het opbouwen naar de uiteindelijke marathon afstand.
Genoeg eten om optimaal te kunnen herstellen
Om goed te herstellen van alle trainingen werkt Jill nauw samen met een diëtist. Hij bekijkt haar trainingen en adviseert wat ze daarbij moet eten. ‘Mijn eerste prioriteit is genoeg eten! Ik heb één en ander wel wat aangepast rondom voeding. Vooral mijn herstelvoeding is anders en gevarieerder dan eerst. Er bestaat meer dan alleen een herstel-shake. Verder koos ik in het verleden vaak volkoren, maar nu kies ik wat vaker voor witbrood en witte pasta. Dat zag ik eerst als minder gezond, maar nu weet ik dat deze sneller opgenomen worden en daarom op bepaalde momenten de beste keuze voor mij zijn. Ook kijken we nog wat meer naar details zoals bietensap. Dit soort dingen wil ik goed testen in aanloop naar de marathon.’
Trainingsstages
Jill kiest vaak voor een trainingsstage in het buitenland. ‘Ik kan daar beter trainen; het weer is beter en ik heb er vaak meer trainingsmaatjes dan thuis. Verder kan ik me beter focussen en is er natuurlijk het hoogte-effect waar ik profijt van hoop te hebben.’
‘s Winters is haar trainingsbasis in Kenya. ‘Dat is ideaal vanwege de temperatuur, het ligt nog wat hoger dus daar kan ik goed aan mijn basis werken. In St. Moritz kun je iets vlotter lopen omdat het wat lager ligt, dus dan kun je wedstrijd-specifieker trainen. En het is natuurlijk goed met auto of trein te bereizen’.
Kenia en St. Moritz zijn voor haar echt twee uitersten. ‘Kenia is heel rauw, lopen in de rode klei, het is er simpel, je gaat back to basic. St. Moritz is heel puur, het is er schoon, en natuurlijk erg luxe. Waar in Kenia de dieren rondscharrelen, er afval naast de weg ligt en iedereen wat meer rondhangt, is het leven in St. Moritz super strak georganiseerd en netjes. Allebei heeft het wel z’n charme.’
Vorm
Een belangrijke vraag is natuurlijk hoe het met de vorm is. Is het reëel om te verwachten dat ze in Amsterdam haar persoonlijk record gaat verbreken en onder de limiet loopt? ‘Ik vind het lastig om te zeggen hoe goed ik ben. Na het eerste blok in St. Moritz heb ik recent de BIG10 gelopen. Een snelle wedstrijd op de wielerbaan in Rotterdam. Ik finishte als tweede dame in 32.34. Ik merkte dat mijn benen goed waren en ik de juiste mindset had om mezelf te pushen. Ik was echt blij met mijn tweede tijd ooit, terwijl ik in training nog niet het idee had dat ik topvorm ben. De eerste grote stap is gezet!’
Na de Dam tot Damloop gaat ze weer naar St Moritz; haar tweede trainingsblok op hoogte. Samen met Nienke Brinkman, die ook de Amsterdam Marathon loopt. In de zes weken tot Amsterdam Marathon zitten nog een paar meetpunten. Een cruciale training is de vijf keer 5 kilometer in marathontempo, ongeveer drie weken voor de marathon. Het tempo dat ze dan loopt ligt altijd dicht tegen haar uiteindelijke marathontempo aan. Ze moet voor haar gevoel nog één keer eenzelfde stap zetten als ze nu al heeft gedaan, en dan het maximale eruit halen op 15 oktober in Amsterdam. De limiet is mogelijk.
Als je dit bericht leuk vindt, vergeet het dan niet te delen, zodat anderen het ook kunnen vinden.
Of geef het een duim omhoog!
Ik vind dit artikel leuk
Bedankt!
Hou er rekening mee dat de informatie in de Polar Blogposts het individueel advies van gezondheidswerkers niet vervangt. Raadpleeg je arts voordat je aan een nieuw fitnessprogramma begint.
